Num 9 | PolUGdanska | STEP | I przemówił Pan do Mojżesza na pustyni Synaj, w pierwszym miesiącu drugiego roku po ich wyjściu z ziemi Egiptu, tymi słowy:

Numbers 9

Rozdział 9

1 I przemówił Pan do Mojżesza na pustyni Synaj, w pierwszym miesiącu drugiego roku po ich wyjściu z ziemi Egiptu, tymi słowy: 2 Niech synowie Izraela obchodzą Paschę ^a w wyznaczonym czasie. 3 Będziecie ją obchodzić w wyznaczonym czasie, czternastego dnia tego miesiąca pod wieczór; macie ją obchodzić według wszystkich jej obrzędów i wszystkich jej ceremonii. 4 Mojżesz nakazał więc synom Izraela, aby obchodzili Paschę. 5 I obchodzili Paschę w pierwszym miesiącu, czternastego dnia ^b, pod wieczór, na pustyni Synaj. Zgodnie ze wszystkim, co Pan nakazał Mojżeszowi, tak synowie Izraela uczynili. 6 Byli jednak pewni ludzie, którzy zanieczyścili się przy zwłokach ludzkich, i nie mogli obchodzić Paschy tego dnia. Przyszli więc w tym dniu do Mojżesza i Aarona; 7 I powiedzieli do niego: Zanieczyściliśmy się przy zwłokach ludzkich. Czemu nie będzie nam wolno złożyć Panu ofiar w wyznaczonym czasie wspólnie z synami Izraela? 8 Mojżesz odpowiedział im: Stójcie, a ja posłucham, co Pan rozkaże o was. 9 Wtedy Pan powiedział do Mojżesza: 10 Powiedz synom Izraela tak: Jeśli kto z was lub z waszych potomków zanieczyści się przy zmarłym albo też będzie w dalekiej podróży, mimo to będzie obchodził Paschę dla Pana. 11 Będą ją obchodzić w drugim miesiącu, czternastego dnia, pod wieczór, i będą ją jeść z przaśnymi chlebami i z gorzkimi ziołami. 12 Nie pozostawią z niej nic do rana ani nie połamią jej kości ^c. Zgodnie ze wszystkimi przepisami Paschy będą ją obchodzić. 13 Lecz człowiek, który jest czysty, a nie znajduje się w drodze, i nie będzie obchodził Paschy, to ta dusza będzie wykluczona ze swego ludu, bo ofiary Pana nie złożyła w wyznaczonym czasie. Ten człowiek obciąża się grzechem. 14 A jeśli przybysz ^d, który mieszka pośród was, będzie obchodził Paschę ^e dla Pana, to ma ją obchodzić według ustawy i zwyczajów Paschy. Będzie jedna ustawa dla was, zarówno dla przybysza, jak i dla rodowitego mieszkańca ziemi. 15 W dniu, w którym wystawiono przybytek, obłok okrył przybytek ^f, czyli Namiot Świadectwa, a wieczorem był nad przybytkiem i przypominał z wyglądu ogień, aż do rana. 16 Tak było stale: obłok okrywał go w dzień, a w nocy jakby ogień. 17 A gdy obłok unosił się znad namiotu ^g, wtedy synowie Izraela wyruszali, a gdziekolwiek obłok zatrzymał się, tam synowie Izraela rozbijali obóz. 18 Na rozkaz Pana synowie Izraela wyruszali i na rozkaz Pana rozbijali obóz. Przez wszystkie dni, w których obłok pozostawał nad przybytkiem, stali obozem. 19 A kiedy obłok pozostawał nad przybytkiem przez wiele dni, wtedy synowie Izraela przestrzegali rozkazu Pana i nie wyruszali. 20 Lecz gdy obłok pozostawał nad przybytkiem przez kilka dni, na rozkaz Pana stawali obozem i na rozkaz Pana wyruszali. 21 A gdy obłok pozostawał od wieczora do rana i unosił się rano, wówczas wyruszali. Czy obłok unosił się za dnia, czy w nocy, oni wyruszali. 22 A jeśli obłok trwał i pozostawał nad przybytkiem przez dwa dni albo przez miesiąc bądź też przez rok, synowie Izraela stali obozem i nie wyruszali, lecz gdy się unosił, wyruszali. 23 Na rozkaz Pana stawali obozem i na rozkaz Pana wyruszali. Przestrzegali nakazu Pana, tak jak Pan rozkazał przez Mojżesza.